به نقل از «صراط نیوز»

«مریم نشیبا» ۳۱ سال هر شب قصه می‌گوید! /ماجرای ساخت «لالایی» معروف رادیو+فیلم

تاریخ انتشار: ۱۰ تیر ۱۳۹۹ | کد خبر: ۲۸۴۶۸۷۶۷

صراط: عقربه های ساعت تقریبا زمان 21:35 را نشان می دهد، پیچ رادیو را که بچرخانید و روی رادیو ایران ثابتش کنید، صدای مریم نشیبا(نشیبی) را می شنوید که به آرامی برایتان حرف می زند: به نام خدای بزرگ. سلام به همه کوچولوهای نازنین خودم. سلام به همه گلای روی زمین، به شما که مثل ستاره اید توی آسمون زندگی...

جادوی صدای گرم و مهربانش، از جعبه رادیو بیرون می زند.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

.. حالتون چه طوره؟ احوالتون چطوره؟ گلای من خوبین؟ نشیبا به قدری گرم و صمیمی با کودکان احوال پرسی می کند که آنها گمان می کنند دارند صدای مادربزرگشان را می شوند...ببینم امروز چی کار کردین؟ خونه دوستتون رفتین؟ آفرین چقدر خوب، با مامان و بابا رفتین خرید؟ نکنه دوباره توی بازار پاتونو کردین توی یه کفش و گفتین من عروسک می خوام؟، یا گفتین من ماشین می خوام؟ آره...؟ اگه این جوری بوده و مامان و بابا به حرفتون گوش دادن و براتون ماشین و عروسک خریدن مواظب باشین خرابشون نکنید.

مادر قصه گو با بیان این جملات و معرفی قصه که اسمش «جشن تولد» است، روایت قصه امشبش را آغاز می کند: شقایق خانوم امروز یه جایی دعوت بود، اگه گفتین کجا؟ خونه دوستش زهرا که تولدش بود، بله جشن تولد بود، شقایق هم به همراه بقیه دوستاش که به این جشن دعوت بودند قرار بود به جشن تولد بره...



او با آب و تاب خواندن را ادامه می دهد و در انتها می گوید: خب... نقل و نباتا، این هم از قصه امشب ما. خب شبتون بخیر و خدا نگهدارتون عزیزای من... بعد از این خداحافظی، تیتراژ معروف برنامه روی آنتن می رود... لالایی معروف گنجشک لالا، سنجاب لالا، آمد دوباره مهتاب لالا، لالالالالالایی لالالالایی لالالالایی، گل زود خوابیده مثل همیشه، قورباغه ساکت خوابیده بیشه، لالالالایی لالالالایی لالالالایی لالالالایی، جنگل لالا، برکه لالا، شب بر همه خوش تا صبح فردا، شب بر همه خوش تا صبح فردا...

**برنامه محبوب دهه شصتی ها

اگر از بچه‌های دهه 60 و دهه‌های بعد از آن بپرسیم برنامه محبوب شما در دوران کودکی که از رادیو می‌شنیدید چه بوده است؟ بدون تردید بیشتر آنها خواهند گفت «شب به خیر کوچولو». شاید بچه‌های نسل امروز هم همین باور را داشته باشند. هرچند که دیگر امروزی ها خیلی رادیو گوش نمی دهند.

اما در همین اوقات که رادیو از میان خانه ها رخت بربسته، نشیبا، مادر قصه گوی ما هنوز هر روز به ساختمان شهدای رادیو می رود. او از تیرماه سال 69 هر روز همین کارش است. او 31 سال است که برای کودکان سرزمینش قصه می گوید.

در سالگرد راه اندازی برنامه «شب بخیر کوچولو» که در استودیو شماره 25 ساختمان شهدای رادیو ضبط می شود، جشن کوچکی برای 31 سالگی این برنامه برپا شده است.برنامه ای که حتی لالایی آن برای کودکان امروز هم گوش نواز است.

**دلم را به دریا زدم و خواندم!

جالب است که بدانید خواننده ترانه لالایی «پرشات پیروزکار» است. او زمانی که فقط هشت سال داشته این لالایی را خوانده و شعر آن سروده مصطفی رحماندوست است که پس از زلزله رودبار در سال 1369، کودکی را زیر آوار دیده که با خود لالایی می خوانده است. این شاعر پیشکسوت آن چنان تحت تأثیر این صحنه قرار می‌گیرد که شعر زیبای لالایی را برای تمام کودکان ایران زمین می‌سراید.

اما پیروزکار درباره خواندن این لالایی می گوید: آن زمان هشت سال بیشتر نداشتم و دایی ام محمود منتظم صدیق که آهنگسازی شب بخیر کوچولو را برعهده داشت، از من خواست تا این ترانه‌ را بخوانم. من هم چند بار تمرین کردم و در نهایت با استرسس بسیاری دل را به دریا زدم و شعر را خواندم.

او ادامه می دهد: چندبار اشتباه کردم و حتی تپق زدم وی در نهایت چیزی شد که طی این سالها گوش کرده اید. البته من هنوز هم رادیو را عاشقانه دوست دارم هرچند که آن زمان کسی برای فعالیت در رادیو از من دعوت نکرد.





**نشیبا: هیچ وقت تلویزیون وسوسه ام نکرد

مادر قصه گوی ما با دقت و وسواس متن قصه را می خواند. حواسش جز به خواندن به چیز دیگری نیست. باید صبر کنیم تا بعد از پایان کارش با ما همکلام شود.

او در پاسخ به این سوال که چطور 31 سال برای بچه ها قصه گفته و در این مدت چه تغییری کرده؟ عنوان می کند: قصه گویی من در این سالها هیچ فرقی با قبل نداشته و ندارد. البته این را باید بگویم که عشق به بچه ها من را در این راه ثابت قدم کرده است. مخصوصا کودکانی که در محرومیت ها و با مشکل زندگی می کنند. تمام تلاشم این است که با کودکان همراه شوم و راه دلشان را پیدا کنم.

او درباره اینکه این روزها بچه ها کمتر حوصله قصه شنیدن دارند، شما چطور قصه ها را به روز می کنید تا هنوز شنونده داشته باشند؟ می گوید: بله. درست است که این روزها بچه ها کمتر رادیو گوش می کنند. اما ما نباید یادمان برود که غریزه و ذات بچه‌ها با گذشت زمان عوض نمی‌شود و به همین خاطر است که قصه ها همیشه در طول تاریخ خریدار داشته اند.قصه هیچ وقت تکراری نمی شود و از آنجایی که بچه ها بسیار پاک هستند و به همین دلیل به دنبال زیبایی و صداقت می روند. البته ما هم تلاش می کنیم که این روحیه را تقویت کنیم.

طی این سالها از عشق نشیبا به رادیو کم نشده و به خاطر این علاقه جعبه جادو را بوسیده و کنار گذاشته است. او درباره اینکه چرا هیچ وقت قصه هایش را به تلویزیون نبرده توضیح می دهد: راستش روزی یک بزرگی به من گفت هیچ وقت برای رفتن به تلویزیون وسوسه نشو. من هم همین توصیه را عملی کردم و دلم نمی خواهد تصویر ذهنی که کودکان از من دارند با تلویزیون مخدوش شود.

**اشتباهی انتخاب شدم...

این بانوی 74 ساله درباره آمدن به رادیو هم خاطره جالبی دارد. او با اصرار معلمش در سال 56 تست گویندگی می دهد و از بین 2 هزار نفر انتخاب می شود. نشیبا درباره انتخابش می گوید: آن زمان کارم را با خبر شروع کردم و خبر می خواندم اما بعد از مدتی فهمیدند که من را اشتباهی انتخاب کرده اند!

او درباره دلیل این اشتباه نیز عنوان می کند: آخر من همه خبرها را با احساس می خواندم. نمی توانستم بدون لحن خبرها را بخوانم. خب خبرها هم که همیشه خبر خوش نیست... یکبار در برزیل هواپیما سقوط کرده بود، آمدم خبر را بخوانم گریه ام گرفته بود. به همین خاطر قید گویندگی را زدم و به تحریریه خبر رفتم. دو سال هم آنجا بودم تا اینکه آقای ساعد باقری با من تماس گرفت و درباره برنامه شب بخیر کوچولو توضیحاتی داد. رفتم تست دادم، ایشان پسندیدند و حالا 31 سال است که هنوز برای بچه ها قصه می گویم.





**آیا «شب بخیر کوچولو» 100 ساله می شود؟

عوامل برنامه مریم نشیبا را با کیک و یک دسته گل غافلگیر می کنند. او خوشحال است و می گوید: تا جایی که بتوانم برای بچه ها قصه می گویم. هیچ وقت از این عشق تا زنده ام دست برنمی دارم.

اما زمانی که در سال 69 بنا شد «شب بخیر کوچولو» از رادیو پخش شود، سیدمحمدمهدی سدیفی تهیه کنندگی آن را برعهده داشت. روایت او از ساخت لالایی معروف این برنامه هم جالب است: آن زمان ما با مشکل موسیقی کودک مواجه بودیم چون موسیقی های قبل از انقلاب که قابل پخش نبود و آن زمان هم هنوز چیزی برای حوزه کودک تولید نشده بود. برنامه ها هم کودکانه نبودند به همین دلیل به آقای متنظم صدیق سفارش یک لالایی دادم و گفتم موسیقی می خواهم که بچه ها با شنیدنش به خواب بروند. برای تاثیرگذاری بیشتر هم از صدای بچه چون قرار بود برنامه در ساعت خواب بچه ها پخش شود. همچنین برای تاثیر گذاری بیشتراز صدای بچه استفاده کردم.

اما امروز این برنامه یک تهیه کننده جوان دارد که خودش هم با همین لالایی بزرگ شده است. او «گلریز وکیلی» فرزند عذرا وکیلی گوینده و تهیه کننده برنامه صبحگاهی «سلام کوچولو» است. او حضور مادر در رادیو را در انس گرفتن با رادیو بی تاثیر نمی داند و امروز هم همکاری با مریم نشیبا برایش یک افتخار به حساب می آید.



**نوشتن برای کودکان لذتی ساده اما سخت

شاید برای شما هم جالب باشد که بخواهید بدانید مادر بزرگ قصه گوی ما این همه قصه را در طول این سالها از کجا آورده است و چطور همه این شبها قصه هایی گفته که تکراری نبوده اند؟ «شهربانو اورنگیان» یکی از نویسندگان قدیمی برنامه «شب بخیر کوچولو» است که از سال 72 تا به حال با برنامه همراهی می کند. او درباره نوشتن قصه برای کودکان و سختی های این کار می گوید: نوشتن برای کودکان کار دشواری است چون شما باید سوژه مناسبی داشته باشید که هم مفید باشد و هم بتوان نکات آموزش را در دل آن قرار داد و به زبان ساده و البته غیر مستقیم بیان کرد.



او تاکید می کند: قصه گویی به قدری سخت است که هرجا که هستم و به همه موضوعات به چشم سوژه نگاه می کنم. بالاخره خلق قصه آن هم با این تعداد کار راحتی نیست. هربار دست کم یکساعت طول می کشد تا بتوانم تنها 4 الی 5 صفحه بنویسم.

ضبط قصه های شبانه کودکان همچنان ادامه دارد و داستان ها می روند تا هر شب یکی از آنها به جان کودکان سرزمینمان بنشیند...

منبع: صراط نیوز

کلیدواژه: مریم نشیبا قصه شب لالایی رادیو صراط نیوز شب بخیر کوچولو برای کودکان مریم نشیبا او درباره هیچ وقت آن زمان بچه ها قصه ها

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.seratnews.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «صراط نیوز» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۸۴۶۸۷۶۷ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

ماجرای چرایی ساخت مسجد در پارک‌های بزرگ شهر

به گزارش خبرنگار گروه فرهنگ و جامعه خبرگزاری علم و فناوری آنا، در دنیای امروز پارک‌های شهری به عنوان یکی از فضا‌های عمومی، به دلیل دارا بودن کارکرد‌های گوناگون اجتماعی، اقتصادی و اکولوژیکی، جزء مهم‌ترین بخش‌های محیط‌های شهری به حساب می‌آیند که نبود یا کمبود آنها می‌تواند اختلالات جدی در روند زندگی شهروندان ایجاد کند. اهمیت فضا‌های سبز شهری تا بدان حد است که امروزه وجود این کاربری به‌عنوان یکی از شاخص‌های توسعه‌یافتگی جوامع به‌حساب می‌آید.

فضای سبز حق همه شهروندان است

از طرف دیگر بوستان‌ها و فضا‌های سبز شهری به علت کارکرد‌های مختلفی که دارد از دیرباز مورد توجه مردم قرار داشته چراکه حضور در پارک به بهبود کیفیت زندگی شهری کمک می‌کند و به همین دلیل به محلی برای تجمع گروه‌های مختلف اجتماعی در آن شده است.
اگر پارک‌ها را صرفا محیطی سبز، بی‌دفاع و فاقد هرگونه فعالیت اجتماعی وفرهنگی در نظر بگیریم شاهد رشد و توسعه انواع آسیب‌های اجتماعی در آن قسمت‌ها خواهیم بود. با توجه به حضور نوجوانان، جوانان و خانواده‌ها در بوستان‌ها و فضا‌های سبز و تامین امنیت روانی آنها این مسئله از اهمیت دوچندانی برخوردار می‌شود.

فعالیت‌های فرهنگی در بوستان‌ها افزایش می‌یابد

مدیریت شهری باید بتواند پارک‌ها و فضا‌های سبز را به نحوی مدیریت کرده که شرایط حضور همه شهروندان اعم از کودکان، خانواده‌ها و سالخوردگان در آن محل‌ها فراهم شود. در این رابطه نرگس معدنی‌پور رئیس کمیسیون فرهنگی و اجتماعی شورای اسلامی شهر تهران ضمن تاکید بر اینکه برنامه‌ریزی و اجرای فعالیت‌های فرهنگی و اجتماعی را در پارک‌ها و بوستان‌های شهر باید افزایش داد معتقد است باید توجه ویژه‌ای به ایجاد زیر ساخت‌های فرهنگی و اجتماعی در پارک و بوستان‌های شهر شود و این یک ضرورت اجتناب ناپذیر است.

شهرداری تهران از گذشته در مناطق مختلف ۲۲ گانه شهر تهران اقدام به ساخت خانه‌های فرهنگ و برگزاری کلاس‌ها و برنامه‌های متنوع در محل بوستان‌ها و فضای سبز می‌کرد تا بتواند مدیریت فرهنگی پارک را به نحو صحیح عهده‌دار شود.

آن‌طور که از صحبت‌های معدنی‌پور بر‌می‌آید در پارک‌ها نه تنها باید برنامه و فعالیت‌های متنوع فرهنگی هنری اجتماعی و ورزشی با رویکرد خانواده محوری طراحی و اجرا شود، بلکه یکسری ساختار و زیرساخت‌های فرهنگی و اجتماعی نیز در آن باید ایجاد شود تا به کمک آنها بتوان مدیریت فرهنگی و اجتماعی در پارک‌ها را تقویت کرد.

مدیریت بر عهده مردم

همانطور که پیش از این در سازمان فرهنگی و هنری اکثر خانه‌های فرهنگ محله در پارک‌ها ایجاد می‌شدند تا آنها مدیریت فرهنگی پارک را به عهده بگیرند البته شهرداری تهران تلاش کرده تا با ایجاد شرایط حضور اقشار مختلف مردم در فضای پارک‌ها موقعیتی را فراهم کند که در کنار دریافت خدمات، شهروندان بتوانند محیط را مدیریت کرده و از بروز انواع آسیب‌ها جلوگیری کنند.

پروژه مشارکت مردم کلید خورد

در راستای اجرای این هدف برای سپردن بخشی از مدیریت بوستان‌ها و فضای سبز شهری به شهروندان در کنار توسعه خدمات اجتماعی و فرهنگی به افراد مانند طرح‌ها ورزشی، بازارچه‌های محلی، کافه‌‎های سیار و ...، پروژه ساخت مسجد در پارک‌های بزرگ کلید خورده است.

یکی از نیاز‌های مردم مسجد است

یکی از این پارک‌های بزرگ که اخیرا سروصدای زیادی هم به پا کرده، پارک قیطریه است. علیرضا زاکانی شهردار تهران درخصوص ساخت مسجد در این پارک بزرگ می‌گوید که پارک قیطریه را به عنوان جایی که نیاز‌های مردم را تامین کند، مد نظر قرار دادیم و یکی از نیاز‌های مردم هم مسجد است.

همچنین وی در ادامه ضمن تاکید بر اینکه در روند ساخت مسجد هیچ درختی قطع نمی‌شود بیان کرد: فقط موضوع مسجد مطرح نیست بلکه امکاناتی در موضوعات مختلف مثل مجموعه‌های آموزشی یا خدماتی در این پارک و دیگر پارک‌های فرامنطقه‌ای تهران که شرایط این کار در آنها وجود دارد، ساخته خواهد شد.

هیچ درختی قطع نخواهد شد

شهردار تهران در کنار بازدید حضوری از پروژه احداث مسجد در این پارک تاکید داشت که هیچ درختی نباید قطع شود و برهمین اساس نقشه اولیه احداث مسجد تغییر کرد و در حال حاضر، فقط چند نهال کوچک در محل نقشه جدید قرار دارد که قرار شد آنها نیز به بخش دیگری از پارک در کنار مسجد منتقل شود.

با این حال زاکانی به شهروندان اطمینان داد که پیشنهادات و نظرات آنها را مورد نظر قرار داده و همه تلاش خود را برای رضایتمندی و ارتقا سطح خدمت رسانی و فرهنگی اماکن شهر تهران از جمله پارک‌ها به کار خواهد بست.

تهران به سوی سبز شدن

پایتخت هم اکنون حدود ۲۴۰۰ پارک و بوستان دارد که در همین رابطه سال گذشته یک میلیون و ۳۰۰ هزار اصله درخت به فضای سبز اضافه شد. برنامه شهرداری تهران قطع درختان و یا توقف توسعه فضای سبز نیست بلکه با ایجاد بوستان‌ها و پارک‌ها تلاش می‌کند تا محلی برای آسودگی از شلوغی و آلودگی شهر فراهم کند. 

در نهایت پارک‌ها محلی برای است تفریح و استراحت تعبیه شده‌اند که نباید با وقوع سایر آسیب‌های اجتماعی در آن، حق استفاده از پارک برای شهروندان گرفته شود. می‌توان با مدیریت صحیح و افزایش فعالیت‌های اجتماعی و فرهنگی در این محل شرایط حضور همه اقشار جامعه را در بوستان‌ها فراهم کرد. امیدواریم که در آینده شاهد مشکلات و مسائل چالش برانگیز در فضاهای سبز شهری نباشیم.

انتهای پیام/